
ابوریحان بیرونی از نامدارترین دانشمندان ایرانی در تمدن اسلامی به شمار می آید که با نگارش آثار علمی گوناگون و تحقیقات دقیق در حوزه هایی مانند نجوم، ریاضیات، جغرافیا و فلسفه، جایگاهی ویژه در تاریخ علم کسب کرده است. در این مقاله از وب سایت هنرمند ایران، با موضوع بیوگرافی ابوریحان بیرونی – Abourehan Baruni همراه شما هستیم؛ با نگاهی هنری به دنیای فرهنگ و خلاقیت، همراه ما بمانید.
بیوگرافی ابوریحان بیرونی
از برجسته ترین دانشمندان ایرانی در قرون چهارم و پنجم هجری، ابوریحان بیرونی به شمار می رود که شرح زندگی او را در زمره ی بیوگرافی هنرمندان برایتان خواهم نوشت. وی در شاخه های مختلفی مانند ریاضیات، اخترشناسی، علوم طبیعی، تاریخ و انسان شناسی تبحر داشت. بیرونی به زبان هایی چون فارسی، عربی، سانسکریت و خوارزمی تسلط داشت و همچنین با زبان های یونانی باستان، عبری و سریانی آشنا بود. او به خاطر دقت علمی و بی طرفی در نگارش باورها و فرهنگ های مختلف شهرت یافته و لقب استاد را کسب کرده است. بیرونی را همچنین بنیان گذار دانش هایی چون انسان شناسی و هندسه شناسی می دانند. از دستاوردهای مهم او محاسبه دقیق شعاع زمین بود که تنها با ۱۷٫۲ کیلومتر اختلاف نسبت به اندازه گیری های امروزی همراه بود.
ابوریحان بیرونی مال کدام کشور است
علت مرگ ابوریحان بیرونی
دلیل درگذشت ابوریحان بیرونی به طور مشخص در منابع تاریخی ذکر نشده، اما بیشتر پژوهشگران بر این باورند که او در دوران پیری و بر اثر کهولت سن دار فانی را وداع گفته است.
ابوریحان در سال ۴۴۰ قمری (۱۰۴۸ میلادی) و در حدود ۷۵ سالگی در شهر غزنه (واقع در افغانستان کنونی) چشم از جهان فرو بست. گفته می شود که حتی در لحظات پایانی زندگی، همچنان به دنبال دانش بود و پرسش های علمی مطرح می کرد؛ موضوعی که نشان دهنده روحیه جست و جو گر و دانش دوست او بود.
مقبره ابوریحان بیرونی
آرامگاه ابوریحان بیرونی در ناحیه باغ بهلول، در جنوب شرقی شهر غزنه افغانستان قرار دارد و در حال حاضر وضعیت مناسبی ندارد. این مکان فاقد هرگونه بنای یادبود یا سازه قابل توجه است، اما اقدامات بازسازی از سوی مردم غزنه و مسئولان محلی در حال پیگیری است. در طرح های مرمتی، تلاش شده تا با بهره گیری از معماری اسلامی و سبک غزنوی، مقبره ای با طراحی هشت ضلعی و الهام گرفته از مفاهیم علمی مانند منظومه شمسی و عبور نور از سقف ساخته شود. هدف از این طرح ها تبدیل آرامگاه به یک فضای فرهنگی و علمی در شهر غزنی است.
محل تولد ابوریحان بیرونی

ابوریحان در سوم ذیحجه سال ۳۶۲ هجری قمری (۴ سپتامبر ۹۷۳ میلادی) در نزدیکی شهر کاث، مرکز خوارزم چشم به جهان گشود. او در فضایی سرشار از فرهنگ و دانش پرورش یافت و از سنین پایین به علومی مانند ریاضی، نجوم، فلسفه و تاریخ علاقه مند شد. دوران آموزش او در خوارزم سپری شد و در نوجوانی وارد جمع دانش پژوهان و اندیشمندان آن منطقه شد. نبوغ چشمگیرش موجب شد خیلی زود به عنوان پژوهشگری برجسته شناخته شود و آغازگر عصری پرافتخار در علم و تمدن اسلامی گردد.
متن کوتاه در مورد ابوریحان بیرونی
ابوریحان بیرونی (۳۶۲–۴۴۰ قمری) از برجسته ترین دانشمندان ایرانی در عصر شکوفایی تمدن اسلامی به شمار می رود. او در حوزه های گوناگونی مانند ریاضیات، اخترشناسی، جغرافیا، تاریخ، داروسازی و کانی شناسی مهارت داشت و آثار علمی ارزشمندی بر جای گذاشت. بیرونی به واسطه پژوهش های فراگیر و بهره گیری از روش های مبتنی بر مشاهده و تجربه، در زمره بزرگ ترین دانشمندان تاریخ قرار گرفته است.
ابوریحان بیرونی چند سال عمر کرد
ابوریحان خود در مقدمه کتاب الصیدنه اشاره کرده است که چون سنش از ۸۰ سال گذشته و دچار مشکلات شنوایی و بینایی شده بود، در نگارش کتاب ها از کمک دستیاران استفاده می کرد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که عمر او هنگام وفات بیشتر از ۸۰ سال بوده است.
وفات او در ۲۲ آذر ۴۲۷ خورشیدی، برابر با ۱۳ دسامبر ۱۰۴۸ میلادی و ۲۷ جمادی الثانی ۴۴۰ قمری، در شهر غزنه و هم زمان با آغاز تحولات سیاسی ناشی از قدرت گیری سلجوقیان و سلطنت مسعود بن محمود غزنوی رخ داد.
ستارهشناسی و ریاضیات

ابوریحان بیرونی چند کتاب در زمینه تاریخ نوشته است
اسم مادر ابوریحان بیرونی
برخی منابع تاریخی و نقل قول ها اشاره دارند که مادر ابوریحان بیرونی به نام مهرانه بوده و او نیز ماما بوده است.
البته اطلاعات دقیقی از زندگی خصوصی بیرونی در دسترس نیست و اغلب تأکید بیشتر روی آثار و دستاوردهای علمی اوست.
پدر ابوریحان بیرونی
پدر ابوریحان بیرونی، ابوجعفر احمد بن علی اندیجانی بود که خود او نیز اختر شناس معروف در دربار خوارزمشاهها بود. همین زمینه علمی و خانوادگی باعث شد که بیرونی از کودکی به علوم نجوم و ریاضی علاقه مند شود و در این زمینه پیشرفت های بزرگی داشته باشد.
آیا ابوریحان بیرونی ایرانی است

ابوریحان بیرونی در سال ۳۶۳ هجری (۹۷۳ میلادی) در خوارزم (که امروزه بخشی از ازبکستان و ترکمنستان است) به دنیا آمد. خوارزم در آن زمان جزو قلمرو های تمدن ایرانی و فرهنگی اسلامی بود و مردم آنجا زبان و فرهنگ فارسی داشتند.
بنابراین می توان گفت ابوریحان بیرونی از نظر جغرافیایی و فرهنگی جزو تمدن ایرانی به شمار می رود. او به زبان فارسی و عربی مسلط بود و بسیاری از آثارش به این زبان ها نوشته شده اند. همچنین او خود را پیرو فرهنگ و علوم ایرانی می دانست.
آثار ابوریحان بیرونی
بیرونی در طول زندگی علمی خود بیش از ۱۵۳ اثر تألیف کرد، اما با گذر زمان تنها ۳۵ اثر از او باقی مانده است. از میان این آثار، برخی از مهم ترین و برجسته ترین نوشته های او عبارت اند از:
آثار الباقیه (الاثار الباقیه عن قرون الخالیه)
کتاب آثار الباقیه عن القرون الخالیه نوشته ی ابوریحان بیرونی، اثری مهم در زمینه تاریخ و فرهنگ ملل قدیم است. در این کتاب بیرونی به بررسی آداب، رسوم، علوم و عقاید اقوام گذشته می پردازد و تلاش کرده تا تصویری دقیق و مستند از زندگی آن ها ارائه دهد. این اثر به دلیل اطلاعات جامع و دید علمی نویسنده، یکی از منابع ارزشمند در مطالعات تاریخی و انسان شناسی به شمار می آید.
اسطرلاب

التفهیم
ماللهند
نام کامل این کتاب البیرونی فی تحقیق ماللهند من مقولة مقبولة فی العقل أو مردودة است و همچنین با عنوان کتاب الهند نیز شناخته می شود. این اثر دایره المعارفی، مهم ترین و جامع ترین کتاب ابوریحان بیرونی در زمینه هندشناسی به شمار می آید. در این کتاب علاوه بر بررسی فرهنگ و علوم هند، به تاریخ این سرزمین نیز پرداخته شده است. همچنین این اثر اهمیت ویژه ای در مطالعات تاریخ ادیان دارد و به عنوان منبعی ارزشمند برای پژوهشگران این حوزه شناخته می شود.
ابوریحان بیرونی چه چیزی را کشف کرد

ابوریحان از دانشمندان برجسته دوران خود بود که در زمینه های مختلف علمی دستاوردهای مهمی داشت. از نوآوری های او می توان به اختراع ترازوی سنجش وزن مخصوص، چگالی سنج، محاسبه سینوس یک درجه، ترسیم نقشه های جغرافیایی، نظریه وجود قاره آمریکا و پژوهش هایی درباره دولت ساسانی و سلسله هخامنشی اشاره کرد.
ابوریحان بیرونی جاذبه را کشف کرد
ابوریحان بیرونی جاذبه را به گونه ای که امروزه در فیزیک تعریف می شود، به طور کامل کشف نکرد. با این حال او در پژوهش های خود به نیرویی اشاره کرده است که اجسام را به سوی مرکز زمین جذب می کند و معتقد بود زمین دارای خاصیتی است که باعث سقوط اشیا به سمت آن می شود. اگرچه این برداشت از جاذبه با نظریه جامع و ریاضی محور نیوتن تفاوت دارد، اما می توان آن را نشانه ای از درک اولیه و ارزشمند بیرونی از این پدیده طبیعی دانست.
چرا به ابوریحان لقب بیرونی دادند
مذهب ابوریحان بیرونی
در آثار نخستین خود علاقه مندی آشکاری به اهل بیت و برخی تمایلات شیعی نشان می دهد، اگرچه هم زمان پذیرش خلفای سه گانه و در مواردی خلفای عباسی نیز در آثارش دیده می شود. پس از کوچ اجباری به غزنه و قرار گرفتن در محیطی با گرایش شدید به تسنن، این نشانه ها در نوشته های او کم رنگ تر شد. با این حال بیرونی همواره با احترام از خاندان پیامبر یاد کرده و تلاش کرده است دیدگاه های شیعه و سنی را در کنار هم ارائه دهد.
او همچنین از معتزله در برابر تحریف باورهایشان دفاع می کند. در کتاب الجامهر نیز با اشاره به استفاده شیعیان و مخالفانشان از گونه های مختلف سنگ خُماهن در انگشتر می نویسد که برای پرهیز از وابسته نشان دادن خود به یک فرقه، انگشتری با دو نوع نگین داشته است. این اقدام یا نشانه بی طرفی واقعی اوست یا تلاشی برای دور نگه داشتن خود از تنش های فرقه ای و انتقادات احتمالی نسبت به باورهای اولیه اش.
ابوریحان بیرونی عکس

برای مشاهده عکس یا پرتره ابوریحان بیرونی، معمولا تصاویر نقاشی یا بازسازی شده ای از او در دسترس است، چون هیچ عکس واقعی از آن دوره وجود ندارد. نمونه ای از عکس را در اینجا مشاهده میکنید.
ابوریحان بیرونی شاگرد که بود
ابوریحان بیرونی شاعر یا دانشمند
ابوریحان بیرونی خوارزمی

ابوریحان بیرونی مشاهیر خندان
ابوریحان بیرونی از چه چیزی گریزان بود
ابوریحان بیرونی تشنه چه چیزی بود
ابوریحان بیرونی محاسبه شعاع زمین

ابوریحان بیرونی مال چه قرنیه
ابوریحان بیرونی جغرافیدان
این دانشمند برجسته ایرانی یکی از نام آورترین چهره ها در تاریخ علم جغرافیا در جهان اسلام و فراتر از آن است. او با تکیه بر رویکردی علمی و تجربه محور، پژوهش هایی دقیق در زمینه های مختلفی مانند نقشه نگاری، سنجش زمین و تعیین موقعیت جغرافیایی انجام داد. بیرونی با بهره گیری از محاسبات طول و عرض جغرافیایی و اندازه گیری فاصله ها، توانست پایه گذار روشی نوین در جغرافیای علمی شود.
همچنین در اثر مهم دیگرش قانون مسعودی، به بررسی علمی پدیده هایی چون اقلیم ها، جزر و مد، حرکت زمین و تغییرات طول روز اشاره کرده است. از نکات برجسته کار او تأکید بر کروی بودن زمین و نقش آن در محاسبات علمی است، دیدگاهی که در زمان خود بسیار نوآورانه بود.
ابوریحان بیرونی اختراعات

ابوریحان در شاخه های گوناگون علمی مانند فیزیک، نجوم و جغرافیا دستاوردهای چشمگیری به جا گذاشت. او دستگاه هایی برای سنجش وزن و چگالی طراحی کرد، مقدار سینوس یک درجه را با دقت بالا محاسبه نمود و دیدگاه هایی علمی درباره جزر و مد، ساختار زمین و امکان وجود خلا مطرح کرد. همچنین با ابداع ابزارهای نجومی و ارائه روش های دقیق در نقشه برداری، سهم مهمی در گسترش دانش جغرافیا و نجوم داشت.
ابوریحان بیرونی هندسه
شخصیت علمی بیرونی
شخصیت علمی ابوریحان بیرونی بر پایه حقیقت جویی و تجربه گرایی استوار بود؛ او بارها خود را خادم علم می نامید و به ویژه از اینکه توانسته بود از کودکی تمام زندگی اش را وقف خدمت به دانش کند، سپاسگزار و خوش بخت می دانست.
بیرونی همواره افرادی را که تنها به دنبال سود و منفعت از تحقیقات علمی بودند، به سخره می گرفت و معتقد بود نباید با گفتن الله اعلم نادانی خود را توجیه کرد. علاقه و اشتیاق او به پژوهش به قدری بود که حتی فعالیت های سیاسی اش در دوره خوارزمشاهیان آل مأمون را مایه حسادت نادانان و دل نگرانی خردمندان می دانست.
⏬مقالات پیشنهادی برای شما عزیزان⏬
نقاشی روی پارچه با اکریلیک نقاشی روی شیشه ویترایتقابل عشق و جاهطلبی